Ο Γερμανός φιλόσοφος Max Horkheimer έγραψε για το βιβλίο του Theodor Adorno:
Η κεντρική θεματική αυτού του έργου είναι μια σχετικά νέα έννοια: η άνοδος ενός «ανθρωπολογικού» είδους που ονομάζουμε αυταρχικό τύπο ανθρώπου. Σε αντίθεση με τον μισαλλόδοξο παλαιάς κοπής, ο τύπος αυτός μοιάζει να συνδυάζει τις ιδέες και τις δεξιότητες μιας άκρως εκβιομηχανισμένης κοινωνίας με ανορθολογικές ή αντιορθολογικές πεποιθήσεις. Είναι την ίδια στιγμή διαφωτισμένος και προληπτικός, υπερηφανεύεται για τον ατομικισμό του και φοβάται διαρκώς μήπως δεν είναι σαν όλους τους άλλους, περιφρουρεί ζηλόφθονα την ανεξαρτησία του και αρέσκεται να υποτάσσεται τυφλά στην εξουσία και στην αυθεντία. Η χαρακτηρολογική δομή που περιέχει αυτές τις αντικρουόμενες τάσεις έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον σύγχρονων φιλοσόφων και θεωρητικών της πολιτικής. Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει το πρόβλημα με τα μέσα της κοινωνικοψυχολογικής έρευνας. 
Η περίφημη Αυταρχική προσωπικότητα, την οποία ο ίδιος ο Αντόρνο θεωρούσε υπόδειγμα συλλογικής επιστημονικής έρευνας, στο μεταίχμιο κοινωνικής φιλοσοφίας, ψυχανάλυσης και εμπειρικής ψυχολογίας, παραμένει μέχρι σήμερα η σημαντικότερη ίσως και αναμφίβολα η πιο προκλητική προσπάθεια συσχέτισης των υποκειμενικών διαστάσεων της επιρρέπειας στον πολιτικό αυταρχισμό με τα αντικειμενικά γνωρίσματα των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών.
Ο εν λόγω τόμος περιλαμβάνει τις συμβολές του Αντόρνο στο μνημειώδες αυτό εγχείρημα που σφράγισε την κοινωνική και πολιτική ψυχολογία των μεταπολεμικών χρόνων, αποτελώντας συγχρόνως πρωτοποριακή έκφραση των αντιλήψεων της λεγόμενης πρώτης γενιάς της Σχολής της Φρανκφούρτης για μια εφαρμοσμένη κριτική θεωρία της κοινωνίας.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Theodor W. Adorno (1903-1969) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς φιλοσόφους της Γερμανίας και εκ των ιδρυτών της λεγόμενης Σχολής της Φρανκφούρτης. Όταν οι ναζί έκλεισαν το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών της Φρανκφούρτης, ο Adorno, όπως και τα περισσότερα μέλη του, πήραν τον δρόμο της εξορίας. Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί προϊόν της εργασίας του Adorno στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, όντας μια πρωτοποριακή, για την εποχή της, έρευνα στις ρίζες του φασιστικού φαινομένου.