Την ώρα που τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στο Perseverance, το νέο ρομπότ της NASA στον Άρη, ο γηραιότερος αδελφός του Curiosity συνεχίζει την εξερεύνηση και βλέπει εξωγήινα σύννεφα να διασχίζουν τον ουρανό.
Τα σύννεφα είναι σπάνια στην αραιή, ξηρή ατμόσφαιρα του Άρη, εμφανίζονται όμως περιστασιακά στην ζώνη του ισημερινού όταν ο πλανήτης βρίσκεται στη μέγιστη απόστασή του από τον Ήλιο και οι θερμοκρασίες πέφτουν.
Οι νέες εικόνες που δημοσιοποίησε η NASA τραβήχτηκαν από το ρομπότ τον Ιανουάριο και δείχνουν σύννεφα που εμφανίστηκαν νωρίτερα από ό,τι τα προηγούμενα έτη.
Σύννεφα περνούν πάνω από το Όρος Σαρπ του Άρη στις 19 Μαρτίου (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Τα περισσότερα σύννεφα του Άρη, εξηγεί η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, σχηματίζονται σε ύψος έως 60 χιλιομέτρων –πολύ ψηλότερα από ό,τι στη Γη- και αποτελούνται όχι από σταγονίδια νερού αλλά από σωματίδια πάγου.
Όμως τα σύννεφα της φετινής σεζόν κινούνται σε ακόμα μεγαλύτερο ύψος και οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανότατα αποτελούνται όχι από πάγο νερού αλλά από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, γνωστό ως ξηρός πάγος.
Φωτεινό νυχτερινό νέφος που απαθανατίστηκε στις 28 Μαρτίου (NASA/JPL-Caltech)
Ορισμένες από τις εικόνες που τραβήχτηκαν με την ασπρόμαυρη κάμερα πλοήγησης του Curiosity δείχνει αυτό που οι μετεωρολόγοι ονομάζουν «φωτεινά νυχτερινά σύννεφα» -σύννεφα σε πολύ μεγάλο ύψος που συνεχίζουν να δέχονται ηλιακό φως μετά τη δύση του ηλίου και εμφανίζονται ως φωτεινά πέπλα.
Φωτεινό νυκτερινό νέφος πάνω από τη Σουηδία (Wikimedia Commons / CC BY-SA 4.0)
Ακόμα πιο εντυπωσιακές είναι οι έγχρωμες εικόνες από την κύρια κάμερα του ρομπότ, στις οποίες τα σύννεφα δείχνουν να ιριδίζουν.
«Αν τύχει να δείτε ένα σύννεφο με αστραφτερά παστέλ χρώματα, είναι επειδή τα σωματίδια του νέφους έχουν σχεδόν το ίδιο μέεθος» εξηγεί ο Μαρκ Λέμον του Ινστιτούτου Διαστημικής Επιστήμης στο Κολοράντο. «Αυτό συμβαίνει συνήθως αμέσως μετά τον σχηματισμό του νέφους και όταν όλα τα σωματίδια πάγου μεγαλώνουν με τον ίδιο ρυθμό».
Τα ιριδίζοντα σύννεφα που καταγράφηκαν στις 5 Μαρτίου (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
Λόγω αυτής της ομοιομορφίας μεγέθους, οι παγοκρύσταλλοι διαθλούν το φως και ουσιαστικά σχηματίζουν ένα ουράνιο τόξο μέσα στα σύννεφα.
Τα σύννεφα γίνονται έτσι ένα από τα πιο πολύχρωμα θεάματα που μπορεί κανείς να θαυμάσει στον κατά τα άλλα μουντό κόκκινο πλανήτη.