To 1928 o Βρετανός οικονομολόγος Τζον Μέυναρντ Κέυνς προέβλεψε ότι, στο μέλλον, τα εγγόνια του θα εργάζονταν μόνο 15 ώρες την εβδομάδα για να ζήσουν, καθώς η τεχνολογία θα έκανε τα περισσότερα στη δουλειά αντί για το άνθρωπο.
Αν και σήμερα εργαζόμαστε πολύ περισσότερο από 15 ώρες, ωστόσο, σύμφωνα με τη δημοσιογράφο και συγγραφέα Allison Schrager, ο βρετανός οικονομολόγος δεν έπεσε και τόσο έξω, δεδομένου ότι υπάρχει μια τάση μείωσης των ωρών εργασίας.
Με παρέμβασή της στο Bloomberg η Allison Schrager υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι σήμερα αισθάνονται εξαντλημένοι γι΄αυτό «δεν είναι λοιπόν περίεργο που οι άνθρωποι ενθουσιάστηκαν με μια πρόσφατη μελέτη που ισχυρίστηκε ότι οι εταιρείες στο Ηνωμένο Βασίλειο που μείωσαν τις εβδομαδιαίες ώρες κατά 20% (μια 4μερη εβδομάδα εργασίας) είχαν πολύ πιο ευτυχισμένους υπαλλήλους χωρίς να χάσουν έσοδα. Στις ΗΠΑ, επειδή δεν υπάρχει 4μερη εργασία, όλο και περισσότεροι Αμερικανοί φαίνεται να επιλέγουν να μειώσουν τις βάρδιες αποφασίζοντας να εργαστούν με μερική απασχόληση, ακόμα κι αν υπάρχει διαθέσιμη εργασία πλήρους απασχόλησης».
Ελεύθερος χρόνος, περισσότερο «κάψιμο»
«Φαίνεται ότι η εποχή της λιγότερης εργασίας είναι μπροστά μας. Ακόμη και πριν από την πανδημία, οι Αμερικανοί δούλευαν λιγότερες ώρες. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ξοδέψαμε τόσο λίγο χρόνο στη δουλειά» λέει η Allison Schrager η οποία όμως έρχεται να υοοστηρίξει ότι παρ» όλα αυτά «αν καιγόμαστε» σήμερα, ίσως να μην οφείλεται στη δουλειά.
Η συγγραφέας του βιβλίου «An Economist Walks Into a Brodhel» θεωρεί ότι υπάρχει μια πραγματική τάση των ανθρώπων που εργάζονται λιγότερο, αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται εξαντλημένοι. «Το ερώτημα είναι γιατί; Πώς «καίγονται» περισσότεροι άνθρωποι εάν εργάζονται λιγότερο και έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο από τις προηγούμενες γενιές;» αναρωτιέται η ίδια.
Η απάντηση που δίνει η Schrager είναι πως αυτό, ίσως, οφείλεται στο ότι, παρόλο που οι ώρες εργασίας έχουν μειωθεί, νιώθουμε ότι δεν κάνουμε ποτέ ένα πραγματικό διάλειμμα. «Οι γονείς αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο στη φροντίδα των παιδιών από τις προηγούμενες γενιές. Περνάμε και τον ελεύθερο χρόνο μας διαφορετικά. Ακόμα κι αν έχουμε περισσότερο από αυτόν, ο ελεύθερος χρόνος μπορεί να μην είναι τόσο αναζωογονητικός όσο παλιά».
Είμαστε μπροστά σε μια οθόνη πάλι
Σύμφωνα με την Αμερικανίδα συγγραφέα, «χρησιμοποιούμε τον ελεύθερο χρόνο μας για να κοιτάμε τις οθόνες και να παίζουμε βιντεοπαιχνίδια, για να ανεβάζουμε την αδρεναλίνη μας και δαπανούμε λιγότερο χρόνο διαβάζοντας ή περνώντας χρόνο με άτομα του περιβάλλοντός μας. Αυτές οι τάσεις συνδέονται με περισσότερο άγχος και δυστυχία τόσο για τους εφήβους όσο και για τους ενήλικες».
Έτσι, «ίσως αυτό που μας εξουθενώνει είναι ο τρόπος με τον οποίο ξοδεύουμε τον χρόνο εκτός εργασίας – όχι ο αριθμός των ωρών που πραγματικά εργαζόμαστε» λέει η συγγραφέας.
«Η εργασία από το σπίτι μπορεί να το κάνει χειρότερο, ενώ εξοικονομούμε χρόνο και μπορεί να είμαστε πιο παραγωγικοί, είμαστε επίσης στις οθόνες και περισσότερο μόνοι. Κάτι που είναι από πολλές απόψεις ειρωνικό. Ο Κέυνς περίμενε ότι η τεχνολογία θα μας ελευθερώσει από τη δουλειά. Και μας έδωσε λιγότερη δουλειά και περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά μας κάνει επίσης να νιώθουμε περισσότερο καταπονημένοι και δυστυχισμένοι» συμπεραίνει η Allison.